Ik vind het heerlijk om met anderen te spreken over dat wat mij bezig houdt. Ik doe dit het liefst tijdens een lekkere wandeling of tijdens het sporten. Dan komt meestal, op een heel ongedwongen manier, een goed gesprek tot stand en kunnen wij leren, van elkaar!

Hieronder schrijf ik gedachten van mij af omdat het mij helpt mijn mening te vormen. Spreekt een onderwerp jou aan of wil je eens van gedachten wisselen? Bel mij dan. Via 026 44 30 117 ben ik goed bereikbaar.

Met vriendelijke groet,

Remo Natali

PS.
Volgens Socrates kan ontwikkeling alléén tot stand via dialoog. Lezen alleen is niet voldoende. Daarom heeft hij zelf nooit een letter op papier gezet. Zijn leerling Plato heeft Socrates’ leer beschreven in de vorm van ‘dialogen’.

10 maart ’15 – Mijn vrienden als voorbeeld

Met verhalen over mijn vrienden probeer ik mijn zoontje te helpen met relativeren. Ik geef hem hoop en perspectief omdat hij op dit moment erg veel moeite heeft met zijn schoolprestaties. Hij wil zo graag overal de beste in zijn maar dat lukt nu niet. Ik vertel hem dan dat je niet te vroeg moet willen pieken.

Zo vertel ik hem over Olaf, die via MAVO, MEAO, PABO er in slaagde af te studeren aan de Universiteit en nu miljoenenprojecten draait bij Philips. Ook Steven (LTS Zwakstroom:) heeft met volharding zich bewezen als gedreven manager van Sportcentrum Swalmen en is inmiddels succesvol als organisator van evenementen; ik zou graag met hem van bankrekening ruilen. Of die bijzondere Stefan, die net als Olaf via de MAVO ook na omzwervingen uiteindelijk Drs. is geworden in Fiscaal Recht en er bewust voor kiest om niet achter een bureau plaats te nemen. Natuurlijk vertel ik hem ook over mijn vriend Addy, die vanuit een bijstandsgezin door zijn sociale vaardigheden in combinatie met een enorme drive het heeft geschopt tot directeur (officiële functienaam omvat 5 Engelse woorden, sorry Ad, moest er even uit, LOL :) bij een grote financiële instelling.

De moraal van het verhaal. Ontspan en ‘doot get’, dat geldt niet alleen voor Luca .. maar zeker ook voor mij!

04 juli ’14 – Mensen willen mooie dingen horen

Afgelopen week had ik een artikel geschreven over het gevaar van ongecontroleerd speelgoed. Sinds enige maanden verkoop ik Rainbow Loom via Loommania.nl. Vanaf dag 1 was ik super enthousiast over dit speelgoed en ik heb toen ook direct vol gas gegeven bij het introduceren van dit product in Nederland. Enkele maanden later wordt ik geconfronteerd met een enorme concurrentie en ligt het nog net niet bij de bakker maar wel bij de AH .. naast het snoep!

Ik begrijp niet dat speelgoed zonder CE keurmerk in de winkels mag liggen. Via via krijg ik te horen over slechte kwaliteit, breuk en allergie waarop ik besluit een artikel te schrijven over het gevaar van ongecontroleerde artikelen. Ik kies hierbij de negatieve benadering en schrijf over de gevaren.

Niet veel later word ik gebeld door Hein. Na een wat stroeve start krijgen wij een gaaf gesprek en vertelt hij mij meer over de procedures bij de import van goederen. Hij vertelt mij dat ik niet moet schrijven over de slechte kwaliteit van een ander maar over de uitstekende kwaliteit van Rainbow Loom.

Hij besluit met de opmerking ‘Mensen zijn niet geïnteresseerd in negatieve verhalen, ze willen mooie dingen horen!’ Je hebt gelijk Hein. Ik pas me aan.

08 januari ’14 – Goed in .. slecht uit

Een week of 5 geleden werd ik door een vriendin getipt op het boek ‘Natuurlijk en gezond (op)voeden’ van Julia Kang. Dit was voor mij het begin van een enorme kennissprong in de manier waarop ik mijzelf en mijn familie voed.

Het boek heb ik in een ruk uitgelezen. Omdat haar boodschap zo kinderlijk logisch is heb ik het natuurlijk direct toegepast!

Een paar weken later kwam ik in gesprek met Paulus. Hij reageerde op mijn gesprek over voeding. en tipte mij op het boek Gut and Psychology Syndrome’ van Natasha Campbell.

In haar boek maakt Campbell inzichtelijk dat het eten van goed voedsel niet voldoende is. Je moet ook het spijsverteringsstelsel op orde brengen. Logisch toch? Het boek is overigens alleen in het Engels beschikbaar en je moet geen ‘jip en janneke’ taal verwachten, hoewel de tekening van ‘Enterocyten, Vili en Microvili’ ook door mijn zoontje van 8 gemaakt had kunnen worden.

Dus .. blijf nieuwsgierig, blijf vragen, blijf leren! Ben je benieuwd naar de aanpassingen in huize Natali? Lees deze 2 boeken.

12 juni ’13  – Wijsheid en inzicht, kun je dat leren op school?

Als mijn oudste zoontje Luca mij vraagt ‘Papa, ik verveel me, wat kan ik doen?’ dan roep ik steevast ‘ga lekker lezen’. Vanochtend was ik met hem op weg naar een camping waar hij met school kampeert. In de auto hadden wij het over lezen en ik vertel hem dat ik op zijn leeftijd ook niet bepaald geinteresseerd was in boeken.

Ook vertelde ik hem over het boek ‘De Alchemist’ dat ik net weer eens gelezen had. Het boek beschrijft het verhaal van een herder die droomt dat hij een schat gaat vinden bij de Piramides. Hij besluit zijn schapen te verkopen en gaat een lange reis maken op zoek naar zijn schat.

Luca vraagt ‘Papa, wat is de schat en vindt hij hem’. Ik vertel hem dat hij het boek maar moet lezen om er achter te komen waarop hij antwoordt: ‘O, ik weet het al, de reis en zijn ervaringen zijn de schat’.

Wie leert mij wat?

PS: Alweer gaat het over schapen maar ik kom ze op dit moment erg vaak tegen.

03 juni ’13 – Have Fun of Take Care?

Het laatste jaar ben ik een beetje aan het worstelen met hoe ik de komende tijd mijn geld wil verdienen.

De afgelopen jaren heb ik opdrachten binnen gehaald vanuit mijn netwerk. Het grootste deel van mijn werk bestond uit het opstarten, managen en beheren van projecten. Persoonlijk voelt dit voor mij als het draaiend houden van schoteltjes. Hoewel mij dit redelijk goed lukt geeft het mij heel weinig voldoening. Het is grotendeels re-actief probleem oplossend waardoor ‘een ander’ bepaalt hoe ik mijn tijd invul. Mijn kracht ligt op het cre-actieve vlak in combinatie met kortstondig contact met mensen. Elkaar prikkelen, teasen en enerverende dingen doen.

Nu kwam ik er gisteren achter dat er een grappig verband is met de manier waarop ik de laatste jaren mijn gesprekken beëindig met de woorden ‘Take Care’. Eerder koos ik altijd voor de woorden ‘Have Fun’. Enfin, aan mij de keuze om me aan te passen.

Wel, have fun en tot later.

PS: ‘Waar is de fun?’ vroeg Susan mij ooit toen ik haar vertelde hoe mijn dagplanning eruit zag :) THX Suus!

PPS: Gezocht – Betrouwbare Projectmanager met de wil om zich zelf en anderen te ontwikkelen.

PPPS: Saillant detail. Ik board op een F2. De insiders weten dat het staat voor Fun & Function. Fun voorop!

24 april ’13 – Het Naakte Schaap

Vandaag heb ik het boek ‘De Naakte Aap’ van Desmond Morris uitgelezen. Een heerlijk verhaal over de evolutie van de moderne mens. Hierin wordt zeer prikkelend geschreven over de manier waarop onze primaire driften bepalen hoe wij ons leven leiden.

Dit boek verandert je zelfbeeld, de manier waarop je binnen het gezin functioneert en je kijk op onze maatschappij. Heel erg gaaf om daarna op de fiets te springen en de wereld in te trekken. Je ziet opeens overal apen :)

In navolging van ‘Les Rhinoceros’ van de Franse filosoof Ionesco heb ik een eigen, niet origineel inzicht waarbij ik de neushoorn vervang door het schaap en dat levert de leuke titel voor een nieuw te schrijven verhaal: ‘Het Naakte Schaap’.

Overigens niets mis met kuddegedrag, ik doe er vaker wél dan niet aan mee maar soms .. :)

Lees dat boek!

16 april ’13 – L3>€

Vanavond geef ik een ‘Elevator Pitch’ voor een lokale ondernemersvereniging. In eerste instantie kreeg ik 5 minuten om duidelijk te maken waar Amadeos voor staat. Ik had een gaaf concept ontwikkeld waarbij ik zeer visueel de paralel tussen mijn manier van tennis spelen en ondernemen zou gaan demonstreren. Helaas werd de spreektijd ingekort tot 1 minuut en moest ik snel iets anders verzinnen.

L3: Van Link naar Like tot Lead

Amadeos ontwikkeld een link tussen de ondernemer en zijn doelgroep. Linken is een uit het Engels overgenomen woord en betekent ‘het tot stand brengen van een verbinding’ en daar heb je marketingmiddelen voor nodig. Een goede gelegde verbinding heeft een positieve uitwerking op het imago; like. Als alle aanbiedingen gelijk zijn dan koopt – lead – men bij diegene met de hoogste … likefactor :)

07 april ’13 – Laat die kinderen toch spelen!

Ik hoor het mijn vader nog zeggen. ‘Late die kienderen toche spielen’. Hij beheerste een mooie taal waarbij Italiaans, Duits en het Nederlands verbijzonderd werden tot iets nieuws. ‘Late die kiederen toch spielen, RRRemooooo’.

Onlangs heb ik opnieuw ‘De Naakte Aap’ van Desmond Morris uit de kast gehaald. Een van de belangrijkste verschillen tussen mens en chimpansee is de verlengde neofile fase. Tot diep in onze 20’ers worden wij opgeleid door onze ouders die het ons voordoen.

Daarop aansluitend worden de begrippen neofilie en neofobie beschreven. Neofilie, de kinderlijke behoefte tot ontdekken, is de reden dat wij als mens zijn geëvolueerd. Neofobie, de angst voor het nieuwe, heeft ons behoed voor catastrofale misstappen.

Wanneer wij kinderen de natuurlijke drang tot ontdekken ontnemen dan zullen zij, en onze maatschappij stagneren. Ook ondernemers hebben te maken met beperkende omstandigheden. Velen vertonen neofobisch gedrag en zien geen mogelijkheden. Een beetje ‘Neotamine’ wellicht?

Zet die computer uit en .. ga toche spielen :)

23 maart ’13 – Applaus voor jezelf!

Gisterochtend is het me gelukt. Teun, onze hond, moest uit en ik dacht, meteen maar een duurtraining erachteraan. Het was tegen 7 uur en “?!*”?” koud, dus eigenlijk een dubbele training. Mentaal tegen de roep van het nest en fysiek tegen de kilometers en het weer.

Bij het uitlopen heb ik mijzelf een applaus gegeven. Vreemde gewaarwording was dat. Het voet eigenlijk heel goed om je zelf op de borst te kloppen .. dus wil ik mijzelf wat vaker een applaus cadeau doen :-). En jij, vandaag al een applaus verdiend?

Aansluitend op dit thema lees ik nu het boek ‘De Naakte Aap’ van Desmond Morris. Een verhelderend meesterwerk over onze natuur.

11 maart ’13 – Wat is het ergste dat je kan gebeuren?

Eerder schreef ik al dat mijn zoontjes mijn grootste spiegel zijn. Afgelopen woensdag heb ik weer in die spiegel gekeken. Ik bracht mijn jongste zoontje Gio naar de voetbaltraining en Luca wilde ook mee. Even verder op zag hij een stel jongetjes voetballen en hij wilde graag meedoen maar hij durfde niet; bang voor afwijzing en het onbekende.

Ik zag dat en vertelde hem dat hij gewoon heen moest gaan en zich aanbieden. De opmerking ‘wat is het ergste dat je kan gebeuren?’ maakte hem ervan bewust dat hij niet zoveel te verliezen had. Hij ging en heeft heerlijk gespeeld. Een paar uur later voegde hij zijn ‘vriendje’ Body toe aan zijn lijst met vrienden op de playstation :)

Als marketeer zoek ook ik vriendjes om mee te spelen. Staat u open voor mijn vriendschap? Let’s kick some ass*

* Andre Agassi als hij de baan op stapt

5 februari ’13 – De grootste tegenstander

Zo nu en dan bel ik met mijn oude jeugdvriend Jeroen. Hij heeft een uitstekend ontwikkelde kijk op de mens waarbij hij lichaam, geest en de sterrenhemel combineert tot een geheel. Een telefoongesprek met Jeroen brengt altijd inzicht.

De laatste jaren heb ik problemen met mijn motivatie. Omdat een juiste motivatie de helft van je succes bepaalt is dit dus geen onderwerp om te negeren. Tot mijn 29’ste levensjaar heb ik altijd het geeikte pad bewandeld waarbij mijn keuzes min of meer voor mij bepaald werden; veel studie en mijn eerste jaren als werknemer.
Het zit in mijn natuur om te voldoen aan de eisen die werden gesteld en ik haalde dus altijd de doelstelling. Als de lat hoger werd gelegd presteerde ik zelfs beter. Extrinsieke motivatie heeft er altijd voor gezorgd dat ik succesvol was.

In 2000 ging ik zelfstandig; mijn eigen, bewuste keuze. 13 jaar later, heb ik een lekker lopend bedrijf maar toch ben ik niet tevreden. Ik vind dat ik ben vervallen in middelmatigheid. Ik heb een aantal uitstekende ideeën niet verder uitgewerkt dan in gedachten en dat frustreert. Mijn intrinsieke motivatie is niet excelleren maar ervaren. Iemand die veel wil ervaren zal zelden excelleren behalve dan in ‘leven’ zelf; denk daar maar eens over na :)

Maar wat ga ik daar aan doen? Omdat van gedachten wil wisselen bel ik Jeroen.

In mijn gesprek met Jeroen geef ik aan dat ik een tegenstander nodig heb om te excelleren. Jeroen pareert mijn excuus met de opmerking: ‘de grootste tegenstander .. ben je zelf’. Tik hem aan ouwe :)

8 januari ’13 – Moet je een knal?

Gisteravond heb ik gekeken naar ‘Hoge Hakken, Echte Liefde’ met Rijk de Gooijer en Monique de Ven uit 1981. Natuurlijk omdat Monique in mijn prille jeugd een behoorlijke indruk op mij heeft gemaakt maar door de ogen van een veertiger ziet het er dan toch anders uit.

Toch was ik ook nu opnieuw onder de indruk en dan met name van de scene waarin Rijk op bezoek is bij de Maharishi.

Het kost hem duizend gulden voor een uur en hij wordt boos. Rijk twijfelt over de invulling van zijn leven en ‘de Maharishi’ vertelt hem dat hij het eigenlijk wel weet. ‘Ik’ zo vervolgt de Maharishi, ‘verzin dat ik een Maharishi ben, en ik ben een Maharishi die 1000 ballen per uur kan vragen.’ Je moet het verzinnen en dan ook doen!’

Wat een inzicht. Ik verzin dat ik de beste intertainer ben en ik ben de beste intertainer. Maar als ik dit weekend moet tennissen dan beeld ik mij in dat ik de beste tennisser ben :)

Wanneer begint jouw voorstelling?

20 november ’12 – Productiviteit!

Afgelopen week viel ik spontaan uit mijn comfortabele 2,5-zits bank. In het nieuws noemde een VVD’er, van wie ik de naam helaas niet ken, de term productiviteit. En dat in één zin met het woord crisis, als methode om ‘hem’ te bedwingen. Direct daarna veerde ik op. Eindelijk dacht ik, een politicus die weet dat het verbeteren van productiviteit de oplossing is. De enige manier waarop wij (jij, ik, Nederland, Europa, who-ever) weer succesvol kunnen zijn. Het was voor het eerst in vele maanden dat ik een politicus hoorde spreken als ondernemer. Voor het eerst!

Hoe kan het toch dat de politiek hamert op bezuinigingen, belastingverhoging, verplaatsen van uitgaven en nog meer van dat kortzichtige gebazel. Een bezuiniging links levert rechts een kostenpost op (of andersom afhankelijk van jouw persoonlijke voorkeur).

Er moet intelligenter gewerkt worden met slimmere productiemiddelen die we goedkoop kunnen inkopen. En ik wil niet langer contracten voor 1, 3 of 5 jaar en al zeker geen contracten voor onbepaalde tijd. Nee ik wil direct opzegbare overeenkomsten; a-la-minute. Hierdoor zullen mijn leveranciers en werknemers alert blijven en zorgen voor uitstekende productiemiddelen die zich blijven ontwikkelen.

15 oktober ’12 – Rentenieren

In een ver verleden riep ik naar mijn moeder: ‘Op mijn veertigste ben ik miljonair en kan ik rentenieren’. In die tijd riep ik nogal veel. Afgelopen week werd moeders 73. Aan de verjaardagstaart werd ik voor de 7de keer aan deze jeugdige opmerking herinnerd. Dat mag natuurlijk, we leven in een vrij land :)

Hoewel het de 7de keer was dat ik deze opmerking naar mijn hoofd kreeg had ik opnieuw geen passend antwoord. Nu vinden mijn antwoorden aan mijn moeder zelden vaste bodem, feitelijk heeft ze gelijk, ik ben geen miljonair. Ik bezit op dit moment geen € 453.780 en 21 centen. Ik reken om naar guldens want uit dat tijdperk stamt mijn opmerking.

Onderweg naar huis passeerde de opmerking mijn gedachten en kwam ik tot een interessant inzicht. Toen ik nog fanatiek Clearasil gebruikte leefde ik in de veronderstelling dat een miljonair kan doen en laten wat hij wil; hij hoeft niet meer te werken. De opmerking ‘ik ben miljonair op mijn veertigste’ kan dus geïnterpreteerd worden als ‘ik ben onafhankelijk en doe en laat wat ik wil’.

Vanuit dit perspectief ben ik dus al miljonair sinds mijn 30ste. Het jaar waarin ik zelfstandig ging en dus volledig naar eigen wens en inzicht kon leven en beleven :)’ maar als ik dan eigenlijk héél erg filosofisch ga zijn we eigenlijk vrijwel allemaal al miljonair bij onze geboorte. Ok, dit gaat wel erg ver maar ben eens heel eerlijk?

PS
Een mooi citaat van Goethe: ‘laat een mens dat doen waar zijn passie ligt, en hij hoeft nooit meer te werken’.

PPS
Miljonair is een woord met een definitie. In de basis ben je miljonair als je van iets een miljoen stuks bezit. Maar, wat is dat ‘iets’? Een miljoen Euro ligt natuurlijk voor de hand maar, zouden we niet eigenlijk net zo graag een miljoen Ervaringen (let op de hoofdletter:) willen hebben? Het begint allebei met de letter ‘e’.

PPPS
Wie ontwerpt een nieuwe ‘e’ teken?

PPPPS
Kan iemand mij nog € 83,21 euro lenen. Mijn energienota van augustus is nog niet betaald. Addy, Olaf, Steven, Twan (in alfabetische volgorde). Anybody :). Mijn vrienden, het gaat ze goed. Hierover later meer.

11 oktober ’12 – Slecht weer bestaat niet!

Alleen verkeerde kleding!

Deze opmerking kreeg ik tijdens een regenachtige wandeling door de Noorse natuur. Vanochtend regende het ook in Nederland. Ik trok een regencape over mijn hoofd en sprong lachend op de fiets. Mijn zoontje achterop dook onder de cape.

Op weg naar school kwam ik verwrongen gezichten tegen; mensen met paraplus of zonder enige vorm van bescherming. Anderen sprongen massaal in de auto en konden 10 minuten ‘en file’ omdat het parkeerterrein helemaal vol was gelopen. En ik maar lachen :)

Onder de douche kreeg ik een inzicht. Er is geen recessie, alleen verkeerd management én werknemers. Natuurlijk is het zwaar weer maar met de passende uitrusting is het heerlijk .. uh, fietsen.

PS: Je wint er geen modeshow mee maar bij mij gaat functie over vorm.

05 oktober ’12 – Kansen door tegenslag

Loopt het stroef? Let op, je nadert een gevaarlijk kruispunt, de grens van je mogelijkheden; op dit moment! En als cadeautje dus een kans op inzicht en ontwikkeling :)

Wind mee maakt fietsen makkelijk. In bergachtig terrein komt ware kracht naar voren. Vind kracht in jezelf. When the going gets tough, the tough get going.

PS
Je kunt natuurlijk ook afstappen of draai je om en koop een eBike, in het dal! Wellicht een verstandige beslissing. Als je het zelf niet redt moet je je laten helpen toch?

10 september ’12 – Everybody knows Elmer

Elmer is een olifant en zijn verhaal begint zo:

“Er was eens een kudde olifanten. Een kudde oude en jonge, grote en kleine, dikke en dunne olifanten. Allemaal een beetje verschillend, maar allemaal gelukkig en allemaal grijs. Behalve Elmer.”

In mijn jeugd voelde ik mij een beetje zoals Elmer. Met een Italiaanse vader en Nederlandse moeder was ik de enige ‘allochtoon’ bij ons in het dorp :).

Ik herinner mij nog met smart de halve finale waarin Italië verloor van Nederland in ’78. Ik was toen een jaar of 9 en echt niet blij met mijn bijzonder achterland. “Schelden doet geen pijn, scandeerde mijn moeder :)”. Weet jij veel!

Nu, ruim 30 jaar later, merk ik dat mijn bijzondere achternaam, de creatieve manier van denken en het temperamentvolle karakter eigenlijk een voordeel zijn. Ik kan zonder inspanning aandacht pakken wanneer ik dat wil en het mooiste is dat ik weet hoe ik ervoor kan zorgen dat anderen dit ook kunnen. Zoek de Elmer in je zelf en je krijgt van zelf de aandacht die je wenst.

20 augustus ’12 – Is hij gelukkig?

Vandaag stond ik aan de schooldeur om mijn jongste zoontje op te halen. De vorige juf van mijn oudste zoontje vraagt aan mij of mijn oudste zoontje gelukkig is.

Wat eraan vooraf ging – een héél korte samenvatting :)

Mijn oudste zoontje hebben wij twee jaar geleden van school gehaald omdat zijn woeste temperament niet voldoende goed te kanaliseren was. De twee (tot vijf) leraren die hem gedurende een periode van twee jaar hadden begeleid hebben alles uit de kast getrokken en gezocht naar nieuwe wegen maar het was voor niemand gezond. Daarnaast was de school extreem in ontwikkeling. Er kwamen elke maand meerdere nieuwe leerlingen in de klas en voor de klas hebben we in één jaar tijd vier verschillende gezichten gezien. Dat noem ik dus ‘kansloos’.

Op advies van een externe ‘specialiste’ werden wij verzocht ons oudste zoontje onder te brengen op een ‘Cluster 4 school’; “echt de énige optie” aldus de specialiste. Daar moet je natuurlijk bij ons niet mee aankomen. Een keuze uit één is geen keuze en wij zijn dus zelf gaan zoeken.

Wij hebben een onderwijsvorm gevonden waarbij het Tayloriaanse onderwijsprincipe – lopende band standje ‘standaard normaal’ – volledig wordt verlaten. Binnen deze onderwijsvorm leren kinderen geheel op eigen initiatief, naar eigen behoefte en op het moment dat zij eraan toe zijn. De naam is ‘democratisch onderwijs’. Of bekijk hier de website van zijn basisschool de Vallei. Ik zeg niet dat iedereen hiervoor moet (kan, wil) kiezen maar … mooi dat het er is.

Terug naar de vraag waar ik mee opende: ‘is hij gelukkig?’

Met zo’n vraag heb ik altijd moeite en dat komt eigenlijk door mijn persoonlijke apathie tegen ‘chit chat’ hoewel dit soort vragen natuurlijk vaak gebruikt wordt als opmaat naar een meer inhoudelijk gesprek. Natuurlijk niet wanneer 348 kinderen en dito ouders om je heen kabaliseren :). Ik mompel dus iets van ‘hij is steeds beter stuurbaar en kan zich beter houden aan afspraken’. Maar dat is niet genoeg aldus de juf en ze komt opnieuw met de vraag: ‘Is hij gelukkig?’.

Toen werd en bleef het stil van mijn kant. Die vraag kun je niet beantwoorden en op dat moment komt er een-of-ander-aandacht-vragend-kind op de juf af :). Terug op de fiets naar huis spookt deze vraag door mijn hoofd: ‘is hij gelukkig?’ Kun je daar een antwoord op geven? Is ‘gelukkig zijn’ een doel dat je kunt bereiken en dan ben je het; een permanente status van gelukzaligheid. Oei, het begint mij te gruwelen. Ik moet denken aan de Jehova’s getuigen die elke maand aan onze deur staan en waarmee ik altijd een praatje maak over geloof en de hemel  :).  Maar, wie wil dat nou, permanent gelukkig zijn? Op die vraag kan ik dus geen zinnig antwoord geven zonder ook een tegenvraag te stellen. ‘Bedoel je nu, gisteren of vorige week donderdag om 14 uur 35?’. Daarnaast kun je geluk niet ervaren als je niet ook ongelukkig kunt zijn. Zonder pieken geen dalen en zonder inspanning geen plezier van resultaat roep ik dan! Dus, het antwoord op haar vraag: ‘soms wel en soms niet’; gelukkig maar :).

PS
Interessant thema. Daar moet ik vaker over schrijven.

PPS
Het goede van de vraag, geluk is belangrijker dan prestaties zelf. ‘Laate die kienderen doch spielen’ hoor ik mijn vader zeggen :)

12 augustus ’12 – I love it when a plan comes together

Komt dit citaat je bekend voor? Niet schieten, ik weet het, behoorlijk fout en toch extreem goed! Voor de onwetenden, deze opmerking wordt door Hannibal geplaatst aan het einde van elke aflevering van ‘The A-Team’. En waarom begin ik hier nu over? Wel, heel simpel. Omdat het een kick geeft als je plan werkt en je het door jou gestelde doel bereikt. Maar dan moet je wel een plan ontwikkelen :)

Je kunt nooit raak schieten als je niet weet waarop je gaat richten!

Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen was ik behoorlijk aan het stoeien met de omstandigheden. En als je ergens mee zit dan heb je 2 opties: je berust in de situatie of je verandert iets. Ik kies ervoor iets aan te passen en heb dit in een 3-fasenplan uitgewerkt.

Fase 1 – Kernthema Sport
Het verhogen van lichamelijk activiteit en verbeteren van mijn gezondheid. Concreet heb ik mij tot doel gesteld om dagelijks minimaal 1 uur te sporten, 2 liter water te drinken, gedroogde vruchten in plaats van snoep en voor 22.30 in bed.

Ik ben in mei 2012 van start gegaan en nu meer dan 3 maanden met succes actief. De resultaten zijn verbluffend. De fysieke inspanning werkt verhelderend, inspirerend en ik word er vrolijk van. Daarnaast loopt alles veel soepeler en heb ik een beter gevoel over mij zelf.

Ik heb gekozen voor een periode van 3 maanden omdat ik denk dat dit ruim voldoende is om een aanpassing in je levensstijl werkelijk tot een deel van jezelf te laten worden. Het sporten is een automatisme en voelt natuurlijk. Tijd om weer vooruit te kijken.

Fase 2 – Kernthema Structuur
Deze fase is 1 augustus van start gegaan …

25 juli ’12 – Feriën in Hinterhausen

Dit jaar geen zomervakantie voor de familie Natali, althans, we gaan niet met z’n allen op reis. Mijn vriendin staat vrijwel alle dagen in haar winkel omdat onze collega’s nu eenmaal 3 weken vakantie mogen houden dus dan kunnen wij hoog en laag van de duikplank springen ;)

Maar, vakantie is niet zo zeer een gebeurtenis als wel een geestelijke instelling. Terwijl ‘Katrina’ raast over ons dak en ons zwembad verzuipt houden wij een indoor beachparty. De outdoor partyverlichting is indoor opgehangen, de BBQ staat aan en cocktails ‘all over the place’. Hoezo geen vakantie!

En nu ik dit schrijf is het 30 graden en schijnt de zon. We liggen lekker in ons zwembad dat met 5 bij 3 meter het ‘echte-zwembad-gevoel-inclusief-chloorlucht’ overbrengt. Genieten! De kids spelen elke dag met een man of 6 in het bad en zeg nu zelf, vakantie is toch genieten van vrolijk spetterende kinderen in een zwembad?

Volgend jaar blijven we weer thuis :)

21 mei ’12 – Twee krachten

Er zijn eigenlijk twee krachten die altijd aan mij trekken; enerzijds de creativiteit en anderzijds de logica. Ik wil mensen verbazen, laten lachen, wakker schudden. Als consultant heb ik de laatste jaren steeds vaker marketinginstrumenten ontwikkeld voor mijn opdrachtgevers. Instrumenten waarmee zij het publiek kunnen raken zodat het applaudisseert en vraagt om meer. Hier ligt mijn kracht, dit maakt mij uniek.

Anderzijds ben ik een enorme voorstander van ‘gestructureerde vastlegging’ hetgeen nauw verband houdt met een enorme aversie tegen zoeken. Gedurende mijn studie heb ik een logische manier van werken ontwikkeld. Ik kan enorm enthousiast worden van ‘organisatie’ en software waarmee je een organisatie kunt vastleggen, analyseren en bijsturen. Mijn broertje vond het altijd prachtig dat ik zo makkelijk kon leren. Ik heb hem toen verteld dat alles logica is en dat ik probeer zo weinig mogelijk te onthouden; alleen de plek waar ik iets kan vinden ;).

21 Mei ’12 – Doelloosheid en middelmatigheid .. bah!

Ja, de tenniscompetitie is weer begonnen en ik erger me kapot. Dit jaar weer meer dan vorig jaar. In de voorafgaande maanden heb ik vrijwel niet gesport en ik ben dus gewoon niet fit. Bovendien ben ik zeer ontevreden over de manier waarop ik mij – niet – ontwikkel als ondernemer.

Van mijn 18de tot aan mij 30ste levensjaar wilde ik altijd in alles de beste zijn. Ontwikkelen, verbeteren en winnen. Ik heb nooit een tentamen of examen niet gehaald, ik kon uitstekend werken naar een doel en een strakke planning was de basis van mijn succes. In de daarop volgende jaren in mijn rol als ‘verkoper’ was ik ook bovengemiddeld gemotiveerd en wilde ik het beter doen dan mijn collega’s.

Toen ging ik zelfstandig. Als je denkt dat je het beter weet moet je dat ook laten zien, toch? Van de ene op de andere dag had ik geen concurrenten meer, niemand die mij nog een spiegel voor hield en niemand die mij toetste en liet zien waar ik stagneerde. Ik deed mijn ding, werkte voor anderen en was tevreden.

Niet veel later werd ik vader en in de daarop volgende maanden verloor ik eerst mijn broertje en kort daarna mijn vader.

De flow waarin ik al mijn hele leven zat werd heftig onderbroken en ik leunde achterover. Mijn intense levensvreugde was ik kwijt en middelmatigheid was het gevolg.

Eind 2011 ontmoet ik Gerbrand. Ik leer hem kennen als zoekmachine specialist en omdat wij elkaar goed aanvullen stel ik hem voor om zo nu en dan bij mij op kantoor samen te werken. Gerbrand is ruim 10 jaar jonger dan ik, erg analytisch, scherpzinnig en zeer gedreven. Daarnaast investeert hij in zich zelf door studie. De dagen dat hij er is wisselen wij veel van gedachten. Zijn confronterende vragen prikkelen mij enorm en hij doet mij inzien dat ik opnieuw mijn richting moet vinden en minder laconiek moet omgaan met projecten.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik mij niet voldoende heb ontwikkeld. De laconieke manier van ondernemen waarbij ik continu afwijk van mijn dagelijkse planning storen mij enorm. Ik zoek naar een manier om deze cirkel te doorbreken en heb die gevonden.

Tot aan de geboorte van mijn zoon bedrijf ik alle dagen sport. Een combinatie van ouderlijke verplichtingen en blessures hebben mij echter de mogelijkheid ontnomen en de laatste negen jaar kom ik niet verder dan twee uurtjes per week. Dat is voor mij te weinig. Omdat ik mij goed voel in de sport ligt daar mijn eerste stap, de rest volgt als vanzelf.

1. De afspraak die ik met mijzelf heb gemaakt is dat ik elke dag minimaal 1 uur sport. Ik ga ervan uit dat ik hierdoor een hoger energieniveau ontwikkel en de endorfines die vrij komen tijdens het sporten hebben een gunstige uitwerking op mijn geestelijk gesteldheid.
2. Daarnaast heb ik besloten om elke week 100 commerciële acties te ondernemen. Met een gemiddeld aantal van 8 acties per uur is dit dus binnen 3 uur per dag te doen.
3. Het 3de doel is werken aan mijn kennisniveau. Ook hiervoor wil ik elke dag 1 uur inruimen. Heel simpel, vakliteratuur erbij en lekker lezen en reflecteren. Ik heb dus per dag 5 uur doelgericht ‘werk’ en dus nog 19 uur vrij te besteden aan al die andere zaken die het leven zo mooi maken :)

Nieuwe tennisschoenen

Als ik mijn houd aan bovenstaande 3 doelen dan mag ik mijzelf aan het eind van de week belonen met iets dat ik graag wil. Op dit moment wil ik een paar nieuwe tennisschoenen

29 november ’11 – Crisis!

Er zijn veel partijen gebaat bij crisis. Door ‘de crisis’ en de wijze waarop wij reageren ontstaan enorme verschuivingen. Deze verschuivingen stellen mensen, met kennis en goede posities, in staat om enorme winsten te behalen.Wij zijn een speelbal maar zien het poesje niet. Is dit waarheid? Ik kan het niet met zekerheid stellen maar kinderlijke naiviteit is ook gevaarlijk.

Als kleine ondernemer en gezinshoofd kies ik ervoor om de storm in het oog te kijken. Ik maak schoon schip, ruim alle rommel op en ga op tijd naar bed. Verder geniet ik weer van al wat gratis is. Ja het aantal werkelozen zal toenemen. Ja, er zullen veel bedrijven omvallen. Dat hoort bij de economie, dat hoort bij het leven. Handel en leef ernaar. Stop met huilen of zinloos kakelen. Als het zwaar wordt kan kwaliteit zich bewijzen. Sta op en doe iets. Iedereen kan zich verbeteren!

Pak aan.

19 september ’11 – Feast harder

‘Alles wat ik aanpak’ ..  brengt weinig resultaat en ik begin te twijfelen aan mijn vaardigheden. Ik merk dat ik hierdoor in een neerwaartse spiraal terecht kom. Hoewel ik nog ideëen genoeg heb om mijn aantrekkelijkheid te verhogen voel ik mij belemmerd. Belemmerd doordat de hele markt op hol is geslagen waarbij prijs het enige middel lijkt.

Dit is voor de consument alleen op korte termijn gunstig. Aanhoudende prijsconcurrentie drijft kleine partijen uit de markt en een oligopolie is het eindresultaat. Kijk naar Energie, Banken en Telecom.

Met slechts enkele partijen op een markt heeft de consument niets meer te makken. De 5 topmanagers van de oligopolisten kennen elkaar net zo goed als hun eigen broekzak en prijsafspraken maken zij tijdens het putten. Daar is geen papier of contract voor nodig! KPN heeft begin september zijn tarieven voor mobiel internet verhoogt en een week later volgde Vodafone. Bah.

Gisteravond zat ik en mineur voor de beeldbuis en toen verraste House mij op een leuk citaat. ‘If you win .. feast. If you loose .. feast harder!’ In mijn persoonlijke sfeer interpreteer ik dit als volgt: vechten voor wat je waard bent. Heb je verloren? Punt erachter en opnieuw aanpakken. Mogelijkheden genoeg. Over links of over rechts :)

PS: Ik doe het beter dan de markt! ‘Door alles wat ik aanpak’ ..  ben ik in staat om mijn omzet te handhaven terwijl mijn collega’s kampen met negatieve groeicijfers. Dit stelt mij in staat om te relativeren maar, ik wil geen stabilisatie, ik wil groei. Groei in omzet en groei in winst!

12 mei ’11 – Doelen stellen

Ik ben behoorlijk gek op tennis. Als speler moet ik meerdere keren per week slaan om de bal goed te ‘voelen’ en dat geeft mij een enorme kick.

Inmiddels ben ik de 40 ruim gepasseerd. Als vader van 2 jonge jongens, partner in een relatie en zelfstandig ondernemer met 2 bedrijven heb ik eigenlijk alles wat ik ooit voor ogen had. En toen begon het te jeuken.

Ik ben mij ervan bewust geworden dat ik een goed leven heb maar niet geniet met volle teugen. De passie en ontwikkeling is verdwenen. Stilstand is het resultaat en dat verontrust mij en ik wordt er ontevreden van.

En wat heeft dat nu met tennis te maken? Wel, de competitie is begonnen en ik wordt geconfronteerd met mijn verminderde niveau. Dit maakt mij kwaad. Maar met een setje hier en daar tegen Jan of Piet kom ik er natuurlijk niet. Een paar weken geleden heb ik dus concreet een doel gesteld. Fit worden en de ‘regerend’ clubkampioen verslaan. Het pad is uitgestippeld. Lex is al de sjaak, Christian die voelt de adem en ..

Kees, maak je borst maar nat. Binnen nu en 4 maanden pak ik de eerste set tegen je.

Nu hoop ik niet dat de heren zelf ook doelen gaan stellen. Dan komt het namelijk aan op ‘kunst’ en of ik dan nog win? Game on!

23 maart ’11 – Verlangens

Als geluk slechts bereikt kan worden als alle verlangens volledig vervuld zijn, is er geen plaats waar je geluk kunt vinden. Shundo Aoyama

Van de week las ik dit citaat op mijn afscheur kalender. Deze kwam goed binnen. Ik ben een man met veel verlangens maar telkens als een verlangen vervult is heb ik weer een nieuw verlangen en vergeet ik te genieten van eerdere resultaten.

Ik ben 41 jaar en neem even gas terug. Relaxen en tunen waar nodig.

25 november ’10 – “Vertel mij en ik vergeet ..

.. Laat mij zien, misschien onthoud ik dan. Betrek mij en ik zal het begrijpen. “

De laatste stapelstudent .. dat ben ik. Het rolmodel voor volgzaam onderwijs. Ik heb mij wel altijd geërgerd aan de afwezigheid van passie en het onvermogen van mijn docenten. Passie om mij te overtuigen van de schoonheid van een vak; onvermogen tot het overdragen van de essentie van het vak.

Gelukkig was daar opeens het universitaire onderwijs waarbij ik zelf kon bepalen wanneer ik college wilde volgen. Mijn afstudeerbegeleider noemde mij toen spasmodisch omdat ik 6 maanden nodig had om 2 weken te vinden .. en mijn scriptie te ‘schrijven’. Ik moest toen lachen. Goed gezien mijnheer Wolffensperger. Er schuilt een spast in iedereen :).

Nu 14 jaar later wordt ik opnieuw geconfronteerd met onderwijs maar dan voor mijn beide zoontjes. Waar Gio als een schaapje volgt heeft Luca veel moeite met het opgelegd onderwijs en de beperkingen waarbinnen hij moet leren.

Zelf had ik nooit veel moeite in het onderwijs. Wel heb ik altijd gebaald van de accenten die er gelegd werden. Het uit je hoofd leren van feiten, bah. Ik hoef niet te weten wat de hoofdstad is van Noord Holland. Daar heb ik mijn boeken voor. Ik hoef niet te leren schrijven, daar heb ik een toetsenbord voor. Leer mij fantaseren, creëeren, samenwerken, bedenken. Laat mij fouten maken, vallen, opstaan en opnieuw beginnen. Laat mij ervaren.

Wij zijn gaan zoeken naar alternatieven en hebben die gevonden in de vorm van democratisch onderwijs. Werkelijk baanbrekend in zijn essentie waarbij de leerling zelf bepaalt wat hij vandaag wilt leren. Om vrolijk van te worden. Het is voor mij een hele stap omdat ik moet breken met 40 jaar ervaring. Ik zeg niet dat democratisch onderwijs de enige en juiste weg is maar neem wel die afslag.

Na een dagje proefdraaien stapt Luca in mijn bolide met de woorden ‘Ik stap in met een glimlach en nu lekker naar huis’. Daar wordt ik gelukkig van.

25 oktober ’10 – Into the Wild

Afgelopen week een inspirerende film gezien waarbij een jonge man afstand neemt van zijn bestaande manier van leven. Hij trekt er op uit met de wil zijn eigen identiteit te vinden. Als ultieme beproeving kiest hij ervoor solitair te overleven in de woestheid van het barre Alaska.

Een film die je trakteert op verhelderende inzichten, fantastische uitzichten en bijzondere klanken. Ik heb de film meteen gekocht want wat goed is moet je bij je dragen :). Zijn laatste inzicht is waanzinnig eenvoudig maar ik zal het niet verklappen. Zien!

21 oktober ’10 – Con chi sei?

Gisteravond ben ik uit wezen eten met Steven Broeren; eigenaar van Zichtbaar Reclamebureau, zeer gedreven en uitstekend in zijn vak. Onze keuze viel op ‘Restorante La Rusticana’. Na vele goede recensies moest het er toch een keer van komen.

Het was een heerlijke avond met fijne gesprekken en we kwamen als laatste van tafel toen ik nog even de eigenaar sprak. Ik vind het altijd prettig om kennis te maken en het geeft mij plezier ook meteen mijn Italiaans weer uit te testen. Hij ontving mijn ‘buonasera’ met glimmende ogen. Wij spraken heel kort en met veel enthousiasme hoorde ik zijn verhalen die zo veel lijken op die van mijn vader, die net als hij op jonge leeftijd naar Nederland is gekomen om hier zijn geluk te vinden.

Wij gaven elkaar een hand en hij sloot af met de zin ‘non importa dove sei, importa con chi sei! Het is niet belangrijk waar je bent maar met wie je bent! Dit is de 2e keer in twee dagen dat deze gedachte tot mij komt.

Steven, nu heb je toch de vertaling. We hadden het niet over jou :)

11 uugustus ’10 – Ballen met Bouwe

Na mijn verhuizing ben ik gewisseld van tennisclub. Helaas moest ik mijn maatje Bouwe daarmee achterlaten en ik miste al snel zijn vernietigende groundstrokes, enorme gedrevenheid en scherpe geest. Ik was al weken aan het denken om weer eens tegen Bouwe te ballen toen hij mij zelf belde: ‘Hey kale, morgen 18 uur baan 3!’. Natuurlijk ouwe.

Tijdens het tennissen viel het mij op dat ik weer doelloos aan het slaan was. Ik geniet heel erg van tennis en als ik dan een ‘setje’ speel dan ben ik meestal bezig met vinden van de meest bijzondere hoeken. Je kent het wel, die leuke bal nog net even cross .. terwijl rechtdoor veel eenvoudiger en dus verstandiger zou zijn.

Bouwe heeft dat niet. Vanaf bal een is zijn doel duidelijk; winnen! Ik heb mij geërgerd aan mijzelf en ’s avonds werd ik geconfronteerd met de volgende scene in de film ‘The Good Life’. Opa vertelt aan kleinzoon:

‘Een man leert meer van verliezen dan van winnen. Het is goed om te verliezen, maar je moet er geen gewoonte van maken!’ en vervolgens ‘Een man draagt zijn verlies zoals hij zijn winst viert.’

Bouwe gefeliciteerd. Medio september, baan 1 ‘bij mij oppe club’. How s-low can you go :)

08 augustus ’10 – Over links of over rechts!

Ruim 13 jaar geleden ben ik als verkoper gestart bij Danka Benelux. Danka was een typisch Amerikaanse verkooporganisatie. Dick – Coach – van Ditshuizen heeft mij daar opgevangen en geleerd hoe je als ‘verkoper’ overleeft en succesvol bent.

Een van de meest bijzondere handelingen van Dick vond ik het ‘over-de-schouder-wegwerp-gebaar’ die hij altijd aanvulde met de zin ‘over links of over rechts’. Hij was een manager die je in je waarde liet en vertrouwde op je eigen verantwoordelijkheidsbesef. Wat hij echter nooit uit het oog verloor waren zijn doelstellingen. Over links of over rechts, deze moesten en zouden bereikt worden.

Afgelopen weken heb ik een bedrijfsanalyse uitgevoerd bij een van mijn opdrachtgevers. Door aanhoudende groei had deze onderneming last van onduidelijkheid en collega’s die niet zo goed meer wisten hoe ze het werk gedaan moesten krijgen.

Ik heb op verzoek een bedrijfsanalyse uitgevoerd waarbij ik veel knelpunten heb ontdekt. Als je het knelpunt hebt gesignaleerd dan kun je het ook analyseren, verklaren en een oplossing volgt eigenlijk als vanzelf. De slecht klinkende instrumenten zijn aangepakt, opgeschoond en bijgesteld en mijn opdrachtgever kan weer muziek maken.

Over links of over rechts, er is altijd een oplossing en ruimte voor verbetering.

Dick, bedankt! Ik ben een domeinnaam rijker:)  ‘overlinksofoverrechts.nl’

22 juli ’10 – Visie overbodig!

Het afgelopen jaar heb ik advieswerk verricht voor een retailondernemer. Deze partij heeft een behoorlijke groei gerealiseerd maar was niet tevreden over het rendement.

Bij de analyse kwamen veel knelpunten naar voren die feitelijke zijn te herleiden tot een elementair defect; gebrek aan visie! In de aanpak van dit probleem heb ik mij laten inspireren door Brian Kalma van Zappos. Zappos is een voortrekker gespecialiseerd in de online verkoop EN service op kleding en schoenen.

De bedrijfscultuur van mijn opdrachtgever werd gekenmerkt door vriendelijkheid, respect en menselijkheid. Goede afspraken over samenwerken en de manier van omgaan met klanten zijn echter nooit uitgesproken of op papier gezet. Dit heeft onduidelijkheid en ontevredenheid tot gevolg gehad.

Het is belangrijk dat een onderneming zijn kernwaarden vastlegt, uitspreekt en toepast. Dit geeft duidelijkheid aan collega’s en klanten. Deze duidelijkheid maakt het werk eenvoudiger en geeft rust. Bij twijfel kan men teruggrijpen naar de kernwaarden.

Overbodig?

Altijd moest ik lachen als ik weer een boek in handen kreeg waarin gelamenteerd werd over visies, missies en doelstellingen voor en achter. Ik kon er de waarde niet van inzien noch begrijpen. Gaan met die banaan en ‘niet lulluh maar belluh’ was mijn manier. Maar ik ben om :). Meer dan 13 jaar na het behalen van mijn Doctorandus titel Organisatie & Beleid.

Beter laat dan nooit denk ik dus :)

13 juni ’10 – Beachrugbyfestival Ameland

Een keer per jaar wordt het rustgevende Ameland getransformeerd tot een testosteron bom wanneer de meer dan 5.000 rugbyspelers het eiland bezoeken. Omdat ik het een leuk spelletje vind heb ik 13 vrienden zo gek gekregen mee te doen.

Rugby is een woeste sport met een zeer eigen cultuur. Het is een sport waar alleen een team kan winnen. Wat mij opviel is dat er enorm veel gelachen wordt en er alleen maar mensen kwamen die open staan voor contact. Het was voor mij een geweldige ervaring en het samen vechten voor de bal heeft mij weer laten inzien wat een stel fantastische vrienden ik toch heb. Rough Rough Rough.

PS: Ongetraind deelnemen raad ik niemand aan. Wij hebben ons team na 4 potten moeten terugtrekken. Ik persoonlijk vond het tot op het randje acceptabel in vergelijking tot de indruk die je krijgt als je vanaf de zijlijn toekijkt. Maar ik kan natuurlijk niet zeggen dat het een erg veilige sport is dus … een wijs besluit.

26 april ’10 – Mijn vriend ‘de kapper’

Hoewel ik al vele jaren woon en werk in Arnhem ben ik mijn vrienden in het mooie Limburg niet vergeten. Sterker nog, ik speel er nog altijd tenniscompetitie op de zaterdag. Heerlijk als ik weer in Swalmen ben en lekker met mijn jeugdvrienden kan ballen. Niets te bewijzen, geen grote praatjes. Lekker oude koeien en nieuwe verhalen bedenken en af en toe een robbertje.

Afgelopen week was ook mijn beste jeugdvriend Pascal weer eens op de baan. In het dagelijkse leven is Pascal eigenaar van een kapsalon en buiten dat een extreem fanatiek wielrenner met een A-licentie.

Hij vroeg mij hoe het ging en ik gaf aan dat ik erg ontevreden was over mijn prestaties op de baan. ‘Ja, ‘ zo vervolgde Pascal, ‘de meeste mensen willen wel presteren .. zonder te investeren!’. En gelijk heeft hij. Ik denk altijd dat ik een week van te voren even snel een trainingkje erdoor kan knallen en dat ik dan meteen de sterren van de hemel speel. Hoe dom kan ik zijn.

Als ondernemer is mijn werk in zekere zin te vergelijken met dat van Pascal, wanneer hij als spinning instructeur mensen motiveert om er voor te gaan en het beste uit zich zelf te halen. Als ik dan een opdrachtgever ontmoet die een succesvolle website voor zich ziet, zonder dat hij daar tijd en geld voor vrij wil maken, dan moet ik mij eigenlijk omdraaien .. en verder fietsen!

Bedankt Pascal, voor de tip!

03 maart ’10 – Leve het vaderschap

Afgelopen week ben ik samen met 9 jeugdvrienden wezen boarden in de Alpen. Wij kennen elkaar meer dan 30 jaar en hoeven niets meer te bewijzen. Sterker nog, wij hakken er lekker op los en altijd met een glimlach. Zelden komt het tot een goed gesprek en dat is niet erg.

Op de terugweg naar Nederland kwam het er even van. Addy vroeg mij hoe ik als ZZP’er mij zelf kon ontwikkelen. ‘Wie houdt jou een spiegel voor?’ .. aldus Addy. Best een bijzondere vraag wanneer je hem oprecht wilt beantwoorden.

Het gros van mijn tijd ben ik namelijk alleen, met mijn werk en mijn ideeën. De literatuur helpt mij echter vaak. Mijn voorliefde voor levensbeschouwelijk werk functioneert als een spiegel.

Maar de grootste spiegel, zo antwoord ik, is wel mijn oudste zoontje Luca. Wanneer ik gestrest of te heftig reageer omdat ik te veel werk heb aangenomen, dan krijg ik dit meteen terug. Wanneer ik onzin verkoop of loze beloftes maak dan kan ik het schudden.

Leve het vaderschap; de beste leerschool ooit!

27 januari ’10 – Kwaliteit?

Vandaag had ik een gesprek met een klant en een leverancier. Wij bespraken de manier waarop mijn klant zich kenbaar wil maken aan zijn doelgroep. Het begrip ‘kwaliteit’ wordt meerdere malen genoemd en besproken.

Dit deed mij denken aan een boek dat ik enkele jaren geleden gelezen heb: ‘Zen, en de kunst van het motoronderhoud’. De exacte subtitel heb ik niet in mijn hoofd maar het ging ongeveer als volgt ‘een filosofische rondreis met als bestemming de uitwerking van het begrip kwaliteit’. Het is geschreven als een reisverhaal waarbij een vader en zijn zoontje op een motor door Amerika reizen. De dialogen die de vader met zich zelf en zijn zoontje voert raken je en eisen vaak de volle aandacht.

Ik heb er zelf van geleerd dat kwaliteit geen eenduidig gegeven is. Iets ‘heeft kwaliteit’ wanneer het voldoet aan de eisen die jij er aan stelt. Je kunt geen kwaliteitsscore geven en dit voor iedereen van toepassing verklaren. Eigenlijk heeft alles kwaliteit.

Ik denk dat mijn klant moet gaan uitdragen dat hij staat voor kwaliteit in die betekenis. Daarmee maakt hij het begrip kwaliteit concreet en meetbaar. Mijn klant gaat ervoor ‘dat te leveren wat voor zijn opdrachtgevers belangrijk is’.

11 januari ’10 – ‘Drama in Haiti’

Vanochtend werd ik wakker met het nieuws dat in Haiti een enorme aardbeving heeft plaats gevonden. De ochtend kabbelt voort, ik ontbijt met mijn kinderen en breng ze naar school en om kwart voor 9 zet ik mijn computers aan en start met werk. Ik wind mij op over de manier waarop sommige marktpartijen service verlenen en voor ik het weet ben ik Haiti weer vergeten. Om 10 uur 37 kijk ik even via nu.nl naar het nieuws en ik ben verdrietig om wat ik zie. Arme mensen. En dan zit ik mij op te winden over een leverancier die over mijn rug zich zelf wil verrijken. Hij is stom bezig en ik maak me onnodig druk. Lekker belangrijk.

23 december ’09 – ‘Meer uitgeven’, aan tafel met Oscar Hijink

Oscar vertelde mij van de week, dat hij niet langer het accent wil leggen op kostenbesparing maar juist meer wil uitgeven. Investeren in marketingcommunicatie met als doel meer omzet te genereren.

Dat was voor mij een belangrijke opmerking, omdat ik eigenlijk altijd op zoek ben naar de goedkoopste oplossing. Ik weet echter, dat je eerst moet bepalen wat je wilt hebben en tegen welke kwaliteit, en dat je dan moet zoeken naar die leverancier die dit tegen de meest gunstige voorwaarden kan bieden. En prijs is slechts een van de criteria.